Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu Aku Kangen Kamu
....................................................................................................................................................
....................................................................................................................................................
....................................................................................................................................................
Takkan pernah cukup kertas untuk menuliskan bahwa Aku Kangen Kamu.
Seandainya kamu tahu itu...
Tidak ada komentar:
Posting Komentar